ارتباط ویژگی های شخصیتی با خود مراقبتی بیماران دیابتی مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر بوشهر سال ۹۲ – ۱۳۹۱

چکیده زمینه: دیابت یکی از مشکلات جدی جهانی بوده و خودمراقبتی عامل مؤثری در کنترل آن می باشد. یکی از عوامل مؤثر در خود مراقبتی بیماران دیابتی، ویژگی های شخصیتی است و با توجه به وجود ویژگی های متعدد شخصیتی، ضروری است تا ویژگی مؤثر در خود مراقبتی شناسایی گردد. لذا هدف از این مطالعه شناسایی ویژگی های شخصیتی مؤثر در خود مراقبتی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 396 بیمار دیابتی که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند انجام گردید. نمونه هایی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند اقدام به تکمیل پرسشنامه های استاندارد مربوط به خودمراقبتی و پنج عاملی شخصیت نموده و بعد از جمع آوری داده ها، به منظور بررسی ویژگی شخصیتی مؤثر در ابعاد مختلف خود مراقبتی از مدل رگرسیون خطی چندگانه استفاده گردید. یافته ها: از بین پنج ویژگی شخصیتی، موثرترین ویژگی های شخصیتی در تبیین خود مراقبتی به ترتیب با وجدان بودن، انعطاف پذیری و برون گرایی بود (ضریب تبیین 32 درصد). با وجدان بودن و انعطاف پذیری پیشگویی کننده کلیه جنبه های خودمراقبتی بوده و برون گرایی عامل مؤثری در انطباق با بیماری، خودتنظیمی و پیگیری رژیم درمانی بود. نتیجه گیری: افراد با ویژگی شخصیتی روان رنجوری و دلپذیر بودن بیشتر نیازمند آموزش خود مراقبتی بوده و از بیماران با ویژگی با وجدان بودن، انعطاف پذیری و برون گرایی می توان به عنوان الگو در فرایند آموزشی استفاده نمود.